- پیشگیری از عصبانیت، بهتر از درمان آن است .
- اگر هر فرد نقش خود را در تشدید یک موقعیت بپذیرد حتی اگر آن نقش کوچک باشد به او کمک می‌کند تا قدرت خود را بازیابد.
- تعیین مرزها بر اهمیت احترام متقابل تاکید می‌کند و به رشد یک رابطه کمک می‌کند.
- لازم نیست خشم دیگران را درونی کنیم یا ادعاهای او را از نظر عینی درست فرض کنیم.
- شریک عاطفی شما از عصبانیت منفجر می‌شود، تهدید می‌کند و شما را به خاطر اشتباهی که پیش آمده سرزنش می‌کند. بعد از زد و خورد احساس بدی پیدا می‌کنند، از گفته‌هایشان پشیمان می‌شوند و خوب رفتار می‌کنند. سپس آنها عقب می‌نشینند ـ و چرخه ادامه می‌یابد. آیا این آشنا به نظر می‌رسد؟
برخورد با یک شریک عاطفی خشمگین استرس‌زا است. رفاه و کیفیت همکاری شما را تضعیف می‌کند. با این حال، اگر ذهنیت و شناخت درستی برای رفتار ماهرانه داشته باشید، ممکن است بتوانید رابطه خود را تثبیت کنید و حتی آن را بهبود بخشید. بودن با کسی که انفجار خشم دارد می‌تواند شما را در عصبانیت نگه دارد، همواره باید محتاطانه رفتار کنید و به این فکر کنید که چگونه از تحریک شریک عاطفی‌تان جلوگیری کنید. این وظیفه شما نیست که شریک عاطفی خود را عصبانی نکنید. احساسات و رفتارهای آنها خارج از کنترل شماست. گفته می‌شود، اگر یک نفر تغییر کند، پویایی در رابطه نیز تغییر می‌کند. این بدان معناست که شما از طریق اعمال خود بر موقعیت تأثیر دارید.
با در نظر گرفتن این موضوع، بیایید بررسی کنیم که چه کاری می‌توانید انجام دهید تا رابطه خود را آرام‌تر کنید.
محرک های خود را درک کنید
النور روزولت یک بار گفت: “هیچ کس نمی‌تواند بدون خواست شما، شما را تحقیر کند .” شما می‌توانید با درک اینکه چه چیزی باعث خشم شما می‌شود، نقش خود را در رابطه به عهده بگیرید. آیا وقتی شریک عاطفی‌تان چیزی می‌گوید شما آن را انتقاد تفسیر می‌کنید و حالت تدافعی می‌گیرید؟
اگر هر فرد نقش خود را در تشدید یک موقعیت بپذیرد حتی اگر آن نقش کوچک باشد، به او کمک می‌کنید تا قدرت خود را بازیابد. هر چه بیشتر آگاه شوید، کمتر واکنش نشان خواهید داد و آزادی بیشتری خواهید داشت که سازنده عمل کنید. نتیجه آن تجربه‌ی احساس خوشبختی بیشتر و استرس کمتر در رابطه است. ایجاد الگویی برای انتخاب مسئولیت‌پذیری می‌تواند شریک عاطفی شما را هم به انجام اقدام مشابه تشویق کند.
فرد را از عملکردش جدا کنید
خشم اغلب زمانی به وجود می‌آید که یکی از افراد در یک رابطه به دیگری می‌گوید که اعمالش بر او تأثیر منفی داشته است. شریکی که احساس می‌کند آسیب دیده است، از قبل عصبانی است، و شریک دیگر ممکن است حالت تدافعی به خود بگیرد و منجر به تشدید بیشتر شود.
آن را شخصی نگیرید
عصبانیت شریک عاطفی شما به شما مربوط نمی‌شود، این مسئله‌ی آنهاست. افراد عصبانی تمایل دارند دیگران را به خاطر عصبانیت خود سرزنش کنند. من می‌دانم که مقابله با پرخاشگری شریک عاطفی‌تان دشوار است، اما می‌توانید با دانستن این که رفتار همسرتان شخصی نیست، حتی زمانی که به نظر می‌رسد اینگونه است، راحت باشید. در پشت خشم، همیشه نیازی برآورده نشده برای امنیت، صداقت، عشق یا آزادی وجود دارد.
این بدان معنا نیست که شما باید اجازه رفتار نامناسب را بدهید. این فقط به این معنی است که شما مجبور نیستید نگرش آنها را درونی کنید یا فرض کنید آنچه در مورد شما می‌گویند از نظر عینی درست است.
ایجاد مرزها
وقتی با شریکی عصبانی زندگی می‌کنید، تعیین مرزهای مشخص بسیار مهم است، به معنای تعیین استانداردهایی برای رفتار قابل قبول است: تعریف اینکه چه چیزی خوب است و یا زمانی که طرف مقابل از مرز عبور کرده، به شما بی‌احترامی کرده، شما را پایین آورده و یا از شما سوء‌استفاده کرده است. ایجاد مرزها بر اهمیت احترام متقابل در شکوفا کردن یک رابطه تأکید می‌کنند.
اجازه سوء استفاده را ندهید، اگر این کار را انجام دهید، به ارزش خود آسیب می‌رسانید . با اجازه دادن به تخریب، به شریک عصبانی خود اجازه می‌دهید باور کند که مشکلی ندارد، اینگونه رفتار کند و این به شما بستگی دارد که برای او روشن کنید که اینطور نیست. اگر احساس می‌کنید تمام تلاش خود را برای حل مشکل انجام داده‌اید و رفتار شریک عاطفی شما تغییر نکرده است، به طور جدی به ترک رابطه فکر کنید.
وقتی هر دو آرام هستید به چالش رسیدگی کنید
خشم باعث خشم و آرامش باعث آرامش می‌شود. هنگامی که عصبانیت یا سایر احساسات شدید غالب است، مطرح کردن یک موضوع دشوار فایده‌ای ندارد. هنگامی که از لحاظ احساسی شریک عاطفی شما به شدت پرتنش است، ممکن است تفکر او مختل شود. فرصت بدهید تا انرژی منفی او کاهش یابد، بنابراین هر دوی شما برای شنیدن و درک، گشودگی بیشتری خواهید داشت.
وقتی شما دو نفربا هم و آرام هستید، احساسات و نیازهایی خود را بدون سرزنش بیان کنید. اکنون زمان آن است که به موضوعی که منجر به رفتار عصبانی شریک زندگی‌تان شده است بپردازید و در مورد احساسات خودتان صحبت کنید. در مورد خود خشم صحبت کنید. به شریک عاطفی‌تان بگویید که به او اهمیت می‌دهید و در عین حال توضیح دهید که رفتار خشمگینانه جدی است و باید به آن رسیدگی شود.
به دنبال مشاوره باشید
مقابله با خشم و پرخاشگری در یک رابطه آسان نیست. راهنمایی حرفه‌ای می‌تواند کمک بزرگی باشد. مشاوره زوجین می‌تواند فضای امنی را برای یادگیری مهارت‌های مدیریت خشم، حل تعارض، تنش‌زدایی و ارتباط سالم فراهم کند. شریک عصبانی معمولاً از مشاوره فردی نیز بهره می برد تا به او کمک کند تا کنترل احساسات خود را یاد بگیرد.
اگر شریک عاطفی شما از ملاقات با یک درمانگر امتناع می‌ورزد، همچنان می‌توانید خودتان به مشاوره فردی بروید و راه‌های جدیدی برای مقابله با شریک عاطفی عصبانی خود بیاموزید. و اگر شریک عاطفی شما به صورت کلامی یا فیزیکی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، ممکن است به حمایت حرفه‌ای نیاز داشته باشید تا با خیال راحت تغییرات لازم را ایجاد کنید.
شما مسئول خشم شریک عاطفی‌تان نیستید. با این حال، کارهای زیادی می توانید برای ایجاد یک رابطه هماهنگ‌تر انجام دهید. با بر عهده گرفتن مسئولیت اعمال خود، ابراز نگرانی بدون انتقاد، و درک دردهای ریشه‌دار شریک عاطفی خود از راه دلسوزی، می‌توانید به آرام شدن شریک عاطفی خود کمک کنید و فضا را برای شکوفا کردن رابطه ایجاد کنید.
